Misschien wel de beste Italiaanse lentesoep! Een perfect minestrone recept
-
Post by Marianne Snel
Er zijn tal van lentesoepen te bedenken, iets met erwtjes, bouillon met kruiden, frisse jonge brandnetelsoep, aspergesoep of courgette soep. Maar een lekkere minestrone dat is eigenlijk al gelijk een ongelijke strijd. Omdat de soep bomvol fris jong groentespul zit. De enige soep die echt een competitie vormt is de tortellini en brodo.. maar daar waagt niet elke thuiskok zich aan. Het vereist het zelf maken van de tortellini en tja – iehh! Daar hebben we geen tijd voor en misschien ook wel geen zin! Goed dan blijft er toch die minestrone over. En dat nieuwe en frisse daar hebben we allemaal wel zin in!
Ik houd van nieuwe dingen. Te veel denk ik, vooral van nieuwe projecten. Ik hoef niet perse nieuwe kleding, nieuwe tassen of een nieuwe camera. Nee, ik begin gewoon graag aan iets nieuws. Daarmee komt gelijk om de hoek kijken dat ik zelden iets afmaak. Mijn werkcoach, die ik ooit had omdat het met mij, mijn werk en alles eigenlijk niet zo lekker liep, vroeg mij lees je ooit een boek uit? “Ja, natuurlijk” zei ik verontwaardigd, “je wilt toch weten hoe het afloopt?” Vervolgens wist ze even niet in welk hokje ik dan zou moeten passen. Blijkbaar maak ik dingen wel af, maar selectief. Aan de andere kant houd ik ook erg van dingen die zich bewezen hebben. Met een fijne jas kan ik jaren doen, voordat ik een nieuwe computer aanschaf is de oude vintage verklaard en ik smeer iedereen de minfullness app “headspace” aan omdat het voor mij zo fijn werkt. Dat afmaken vind ik dus ingewikkeld, maar dingen die ik wel afmaak, dat voelt toch heel fijn. Zoals een volledig afgewerkte to do lijst! Of een toch afgemaakt creatief project. Of wat dacht je van het opleveren van een mooie blogpost. Het grappige is dat juist het afmaken voor mij voelt als een nieuw begin.
Rond de lente verlangen eigenlijk best veel mensen naar een nieuw begin. Waar dat voor mij niet aan een seizoen gebonden lijkt, wordt het bij de meeste mensen sterker rond het voorjaar. Opeens gaan mensen opruimen en schoonmaken, weer hun sportactiviteiten oppakken en besluiten ze toch om zich voor de studie Spaans in te schrijven. Een raar fenomeen, want er zijn jaargetijden dat we ons daar allemaal totaal niet druk om maken. Zou het komen door het wisselvallige weer met felle zon en frisse regenbuien, al dat groen wat opeens uit de grond popt of de bloesem die overal aan de bomen bloeit? Waar we ook zin in hebben is fris eten. Nou kun je mij heel lang pasta, aardappelpuree en robuuste smaken voorzetten. Ik ben en blijf een bistro-fan, pas wanneer het een week richting de 30 graden gaat snak ik naar salades. Maar een soepje met jonge groenten dat gaat er dus wel in.
Wanneer ik een nieuw recept ontwikkel, raadpleeg ik eerst mijn kookboekenkast. Niet om hetzelfde te maken, maar wel om een rock solid recept te ontwikkelen. Er is niets vervelender dan het koken van een recept waarbij het eindresultaat totaal niet klopt. Voor dit recept lagen er ongeveer 10 boeken op mijn keukentafel. Geloof het of niet, van Jamie Oliver tot en met Bill Granger, Donna Hay en Stephane Reynauld. De minestrone soep, daar zijn ze nogal duidelijk over! Geen vreemde complotten of twists – nee hoor, blijkbaar valt aan de klassieker niet te toornen.
Waarom je dan die van mij moet maken? Omdat deze lekker vol van smaak is en toch fris. Ik heb de soep eerst met een staafmixer fijngemalen, voor een extra romig effect kun je er wat boter doorheen roeren. En daarboven op strooi je elke soort jonge groenten die jij lekker vindt! Van frisse erwtjes tot haricots verts, jonge bonen of dubbel gedopte tuinboontjes of misschien wel plakjes radijs? Ach en als je wilt kun je ook nog een handje pasta of er een lepeltje pesto aan toevoegen. Nou en dan ben je toch nog even heel vernieuwend bezig geweest, zonder dat je het doorhad! En wie weet waag ik me in dezer dagen toch vol frisse moed een keer aan die tortellini soep..
Comments