Ik woon in Rotterdam dat weten jullie denk ik wel. En dat ik een haat liefde verhouding met de stad heb ook. Het ligt niet aan de stad, het ligt aan mij. Aan de ene kant vind ik het bruisende, bonkende en er gebeurd altijd iets heel leuk en inspirerend. Rotterdammers starten ook graag aan iets nieuws, dat moet dan even weken, maar niet heel lang. Onlangs zag ik een echt oude dame (rond de 80) met haar rollator voor een pop-up store staan: “leuk” zei ze tegen mij. Ik vind dat ontroerend, de pop-up winkel was een beetje een rommeltje, had hele hippe letters op het raam en de gebruikelijke bakfiets voor de deur. Ze zei: “het is leuk wanneer er nieuwe dingen in de stad gebeuren”. In veel dorpen zou zou zo een pop-up store een beetje met argusogen worden bekeken. De haat verhouding komt voort uit het feit dat ik redelijk snel vind dat dingen een herrie zijn. Ja je snapt gelijk wat ik bedoel, dan is het wonen in een stad niet zo handig. Ik houd bijvoorbeeld ook van het ruisen van bomen of merels die ’s ochtends vroeg fluiten. Om dat te horen moet ik eerst naar een park en vroeg opstaan voordat het verkeer de natuurgeluiden overstemd.
Dus wonen in een dorp of in een huisje op de hei trekt wel mijn interesse. Vanwege de rust. Alhoewel misschien is het toch wel weer te rustig. En wat me verder een beetje benauwd is dat je niet anoniem je boodschappen kunt doen, iedereen in het dorp weet dat je de badkamer hebt verbouwd of dat je zonder werk thuis zit (bijvoorbeeld). Er echt wonen, nee dat trekt me toch niet zo. Maar er af en toe naar ontsnappen? Dat is wel fijn.
Toen we (ik en Marleen – Eten uit de volkstuin) onze workshops foodstyling en fotografie begonnen vonden we gelijk dat de locaties ook zo een rustige landelijke sfeer moest uitstralen. Een plek waar je tot rust komt, de beslommeringen van thuis vergeet en open staat om lekker creatief aan de slag te gaan. Vorige week gingen we weer op pad, ik en Marleen. We bezoeken met regelmaat nieuwe locaties. Paraat met een enorme lijst waar volgens ons de workshopruimte allemaal aan zou moeten voldoen. Sommige zijn prachtig maar vallen af vanwege het slechte fotografie-licht, hebben geen keukentje, zijn slecht aan te rijden, niet te bereiken met openbaar vervoer of gewoon te duur. Eens in de zoveel tijd ontdekken we een locatie die door onze toch wat strenge selectiecriteria komt. Want naast al die praktische punten moet zo een ruimte vooral leuk zijn en ze je lekker doen onthaasten.
Afgelopen donderdag hadden we geluk! Dichterbij de natuur kom je niet, de workshopruimte staat vol oude tafels en banken en nu komt het: is afgescheiden door een glazenwand en daarachter, daar staan gelijk een paar prachtige bruine koeien. Alsof je dus in de stal staat. Uhh, gelukkig zonder de stallucht! En je hoeft ook niet bang te zijn dat de dieren opeens je leuk opgemaakte bordje komen bekijken. Mijn fotografie-hart gaat dan even wel even sneller kloppen. Want hoe vaak zie je zulke mooie dieren op fotografeerbare afstand? En niet alleen een stel prachtige bruine koeien we hadden ook het geluk dat er een nestje allerschattigste biggetjes geboren waren.
Ben je benieuwd naar onze locatie en workshops? Bekijk dan eens cursus aanbod via de volgende link: workshops foodstyling & foodfotografie
6 Comments