Eens in de twee weken plaats ik op mijn blog een menu. Deze week een geheel vegetarisch menu geïnspireerd door de Italiaanse keuken. Vandaag het recept voor het voorgerecht: Gestoofde artisjokken. Op woensdag geef ik je het recept voor het hoofdgerecht en een super leuk mini interview met Willem en Drees. Zij brengen groenten en fruit van boeren uit jouw buurt bij jou thuis – woensdag lees je hier meer over!
En op vrijdag het toetje uit een kookboek wat elke flexitariër of vegetariër tussen zijn/haar kookboeken zou moeten hebben staan. Een kookboek review van een klassieker voor de vegetarisch Italiaanse keuken. Een super leuke blogweek dus. Zelf ben ik geen vegetariër, wel flexitariër, als je het zo wilt noemen. Wij eten thuis niet dagelijks vlees, maar een paar keer per week. Gewoon omdat we het niet nodig vinden. Er zijn genoeg lekkere recepten zonder vlees dat bewijst dit menu al, maar echt nooit meer vlees eten zou ik niet kunnen, als je maar een bewuste keuze maakt. Deze week gaat ook over bewuste keuzes maken en mijn blog inspireert jou er misschien wel een beetje bij.
Valentina Solfrini van het prachtige Italiaanse blog Hortus Cuisine inspireerde mij in ieder geval met het voorgerecht. Valentina is 23 jaar en woont op het platteland in het noord-westen van Italië, tussen de Marche en Emilia Romagna. Ze woont op een biologische boerderij Via Fratta waar ze omringt door fruitbomen en moestuin geïnspireerd wordt om haar blog te schrijven en natuurlijk lukt dat prima.
Valentina is zelf vegetariër. Een paar jaar geleden begon ze zich pas echt te interesseren voor vegetarisch, gluten vrij een biologisch eten. Ze werd getroffen door veel lichamelijke klachten en moest daarvoor enorme hoeveelheden medicijnen slikken. En besloot het roer om te gooien en zich meer te interesseren voor voeding. Sinds een korte tijd eet ze ook glutenvrij, en vegan (lees hier meer over Valentina). Haar foodblog won in 2014 een Saveur Award (de leukste prijs die je kunt winnen als foodblog) in de categorie new foodblog editors choice! Ik stelde Valentina 9 vragen.
9 vragen aan Valentina van Hortus Cuisine:
1. Wanneer ben je Hortus Cuisine gestart en waarom?
Ik begon in 2013 met mijn blog, ik ben eigenlijk altijd al heel erg geïnteresseerd geweest in eetculturen van over de hele wereld en toen ik naar New York verhuisde realiseerde ik mij helemaal dat er zoveel verschillende eetculturen zijn. In New York at ik eigenlijk alleen maar Aziatisch eten! Mijn blog is geboren toen ik terug ging naar Italië en ik graag de vegetarische stijl van de mediterrane keuken wilde herontdekken. En ik wilde iets creëren waarbij het niet raar zou zijn om foto’s te maken van je lunch!
2. Hoe bedenk jij een nieuw recept en waar haal je inspiratie vandaan voor nieuw smaakcombinaties?
Soms, probeer ik om Italiaans klassiekers vegetarisch te maken, maar ik wil dan niet te veel afwijken van de originele versie. Soms combineer ik gewoon mooie en gezonde ingrediënten. Soms raak ik geïnspireerd door een menu in een restaurant. Sommige gerechten kunnen hier in Italië zo simpel maar toch heel creatief zijn. En wat ik super leuk vind is om een ingrediënt te kiezen en te kijken welk ander ingrediënt daar het beste bij past door steeds maar opnieuw te proberen.
3. Wat is jouw grootste uitdaging in de keuken?
Proberen om alles mooi te laten lijken op de foto’s. Ik ben opgegroeid in een cultuur waar taart in ongelijke stukken wordt gesneden en groenten een beetje te veel gekookt zijn waardoor de kleur uit de groeten is verdwenen. Ik heb geleerd om deze dingen te waarderen, het is typisch Italiaans, maar heb nog steeds wel moeite om gerechten mooi op te dienen!
4. Krijg je veel vragen over het feit dat je vegetariër bent of is het in Italië net zo populair als in Nederland om een flexitarier te zijn?
Vegetarisme is hier in Italië afgelopen jaren super gegroeid, vegetarische restaurants en winkels zijn als paddestoelen uit de grond geschoten! Maar mijn ervaring is dat er twee soorten vegetariërs zijn. De vegetariërs en de personen die er positief tegenover staan en de traditionele vegetariërs. Die gelijk ook een stuk fanatieker zijn. Er is een groeiend aantal personen die al vegetarisch zijn of er mee bezig zijn maar er zijn ook nog steeds veel Italianen die denken dat we een stelletje gekken zijn.
En stiekem zijn een heleboel traditionele Italiaanse recepten al vegetarisch! Veel mensen denken bij vegetarisch eten gelijk aan geen vlees eten, maar het is juist dat er zoveel lekker groentegerechten bestaan en dat wil ik nou juist benadrukken. Dat vind ik ook leuk aan mijn blog, ik wil Italië helpen om te begrijpen dat vegetarisch zijn niet betekend dat je alleen gras en tofu eet, zou het naast mijn blog ook heel leuk vinden om er workshops over te geven, hier in deze super mooie omgeving! Mijn familie is tegenwoordig wel blij met mijn keuze, er zijn een heleboel groenten het huis in gekomen die we daarvoor heel lang niet meer hadden gegeten!
5. Wat is jouw favoriete groente?
Oh moeilijke vraag! ik houd van zoveel groenten! maar zomergroenten zijn toch wel mijn favoriet en heb een zwak voor aubergines (en waarom niet met tomaten.. )
6. Wat zijn volgens jou de belangrijkste elementen in de Italiaanse keuken?
De kwaliteit van de ingrediënten, en in het speciaal de olijfolie! ik ben overtuigd dat de kwaliteit van Italiaans eten sterk afhangt van welke soort extra virgin olijfolie je kiest tijdens het koken. Wij gebruiken extra virgin voor zowel koken als voor de dressing. Ook, in tegenstelling met wat men denkt, we voegen niet aan elk recept knoflook toe. Leer om knoflook op het juiste moment te gebruiken. De Italiaanse keuken is eigenlijk heel erg simpel. Het is niet nodig om allerlei extra’s toe te voegen, gebruik gewoon ingrediënten van een hoge kwaliteit!
Ik vond het altijd heel grappig dat Amerikanen alles helemaal uitmeten en het recept woord voor woord opvolgen. de meeste Italianen weten dat wanneer er in een recept staat dat je pasta met tomaten maakt, dat daar dan ook knoflook, olie en zout aan te pas komt. Een belangrijk deel van de Italiaanse keuken is ook om te leren ruiken, proeven en raden welke ingrediënten er in een gerecht zijn toegevoegd. Het is niet echt hogere wiskunde! Maar dat moet je natuurlijk wel oefenen!
7. Je hebt ook in New York gewoond – hoe kom je zo op het platteland van Italië terecht?
Mijn hele familie woonde altijd al op het platteland. Mijn opa en oma waren boeren. Ik ben geboren en opgegroeid in Italië. Ik ging naar New York, mijn wereld viel uiteen toen mijn advocaat in New York mij vertelde dat ik daar niet meer kon wonen. Ik had niet de juiste opleiding, niet genoeg werkervaring en mijn visa werd niet langer verlengd. Kortom ik ging terug naar huis. Ik begreep eerst helemaal niet zo veel van Italië en vond het best moeilijk omdat ik New York gewend was en Italië maakte mij eigenlijk helemaal niet blij. Maar ik begreep Italiaans eten wel en langzaam begon ik ook het land weer steeds meer te begrijpen. Ik begon met fotograferen en starte mijn blog, het hielp! Ik besefte dat ik geboren ben voor het leven op het platteland en dat het zo fijn is dat ik weer terug ben!
8. Het is een enorm verschil tussen het stadse leven en het platteland, wat vind je het leukste en wat mis je het meest?
Ik realiseer me dat ik heel, heel, heel erg veel geluk heb om hier te wonen. Ik woon ook nog eens 10-15 minuten fietsen van de stad. Geen grote stad maar genoeg leuke foodwinkels en leuke restaurants. Wat ik het meeste mis aan New York is de enorme varieteit in eten en dingen die je er kunt vinden, maar de omgeving waar ik nu woon heeft dat wel gecompenseerd! Toen ik in New York was miste ik dat het meeste: het uitzicht, fietsen langs de kust en de groenten zo uit de tuin plukken.
9. Wat zou je nog meer willen doen naast Hortus Cuisine?
Ik heb een fulltime baan als grafisch ontwerper, maar zou het heel leuk vinden om een deel van onze boerderij te renoveren en daar een ruimte te maken voor workshops, kooklessen en een plek waar mensen bij elkaar kunnen komen. Ik ben er serieus een plan voor aan het uitwerken. Ik zou het zo leuk vinden om de boerderij te gebruiken als een plek waar iedereen van over de hele wereld kan ontspannen in de prachtige omgeving van de Le Marche! Oja en zou ook dolgraag een vegan kookboek willen schrijven!
Voor we geen koken eerst nog even wat dingen over artisjokken. Ik had nog nooit eerder artisjokken gemaakt en was zelf erg blij met de volgende informatie. De artisjok is de bloem van een distel. Een groot deel van de artisjok kun je niet eten. Eigenlijk zijn alleen het hart en de onderkant van de blaadjes eetbaar. Dus denk niet gelijk wat een belabberd recept, terwijl je een blaadje in je mond steekt en probeert op te eten, alleen het onderste lichte deel schraap je er met je tanden vanaf (een soort van kluiven). Ook het hart van de artisjok kun je eten. Deze kan nog “hooi” bevatten – dit kun je heel gemakkelijk van een gare artisjok afschrapen, ook dit “hooi” is niet lekker en ook ongezond om op te eten.
Bij het kopen van artisjokken moet je diegene kiezen waarvan de blaadjes nog gesloten zijn. Het zijn tenslotte bloemen, hoe verder de knop uitkomt hoe taaier ze zullen zijn. Hoe jonger de artisjokken hoe minder ze ook het zogenaamde “hooi” hebben ontwikkeld. Koop geen verdroogde exemplaren. Voor het bereiden moet je ze eerst wassen, tenzij je zeker weet dat je biologische exemplaren in je handen hebt, er worden namelijk veel bestrijdingsmiddelen gebruikt bij het kweken van artisjokken. Nog wat feitjes over artisjokken: het is een echte power groente! het bevat vitamine B en foliumzuur en zeer veel gezonde eiwitten. Ze helpen je lever en nieren schoon te maken en je cholesterol te verlagen. Hieronder vind je het recept voor de gestoofde artisjokken een familie recept van Valentina.
Recept voor Gestoofde artisjokken (4 personen)
Een Traditioneel familie recept van Valentina Solfrini van het blog Hortus Cuisine. Omdat je maar een klein deel van de artisjok werkelijk kunt eten (het hart, dat is de onderkant en de onderkant van de blaadjes – de schraap je af of zuig je uit) kun je het beste 2 artisjokken per persoon maken.
Ingrediënten voor het broodkruim:
400 gram brood
bladpeterselie, 2 handen
basilicum,2 handen
4 tenen knoflook
pijnboompitten geroosterd, 2 handen
6 eetl olijfolie
zout en peper
Ingrediënten voor de artisjokken:
8 artisjokken
sap van een 1 citroen
zout en peper
4 tl olijfolie
Werkwijze
1. Maak eerst het broodkruim. Hak het brood (ik gebruik voor broodkruim meestal afbakbrood) pijnboompitten, basilicum, peterselie, olijfolie en knoflook fijn, zo fijn mogelijk. Ik heb hiervoor de keukenmachine gebruikt. De kruimels moeten aan elkaar kleven, en een soort pesto worden, zijn ze nog te droog voeg dan nog wat extra olijfolie toe. Breng op smaak met zout en peper. Zet de kruimels tot gebruik in de koelkast.
2. Maak de artisjokken schoon. Haal eerst de eerste twee lagen (of meer) buitenste blaadjes van de artisjokken af (ik ben gewoon doorgegaan tot dat ik de blaadjes mals genoeg vond – daar gaat het ook om dat je de blaadjes er af haalt die dik en stug zijn).
Snijd de bovenkant er af zodat je geen scherpe puntjes meer aan de artisjokken zitten. Snijd de steeltjes van de artisjok af zodat ze recht op kunnen staan. Open de artisjokken door ze tussen je handen te rollen, zoals je ook doet bij een citroen wanneer je het sap er extra goed uit wilt krijgen. Doe de artisjokken in een kom met koud water en een half uitgeperste citroen.
3. Dep de artisjokken droog. Besprenkel ze met zout en peper. Druk de blaadjes nog meer uit elkaar en vul de artisjokken met de broodkruim. Verwarm de oven op 200 graden. Kies een pan waar alle artisjokken rechtop in passen, de pan moet je daarna ook in de oven kunt zetten. (of je moet de artisjokken in een ovenschaal zetten – dat kan natuurlijk ook).
Doe de olijfolie in de pan. Bak de artisjokken op midden hoog vuur tot dat ze mooi bruin zijn (2-3 minuten), draai ze geregeld om zodat ze mooi egaal bruin worden. Zet ze recht op en voeg genoeg water toe zodat de artisjokken voor de helft onder water staan, laat het water koken en zet daarna het vuur laag. Wanneer het water verdampt is voeg je de wijn toen.
Kook ze in totaal 30-60 minuten. Hoe lang ligt een beetje aan de grootte van de artisjokken. Test met een vork in het dikste gedeelte of ze gaar zijn, gaat de vork er gemakkelijk in dan is de artisjok gaar.
4. Zet de pan in de oven voor 5 minuten zodat de bovenkant mooi knapperig wordt.
Bereiden 40 -70 minuten / oven 5 minuten
1 Comment