Nog geen 500 meter bij ons vandaan is een community garden. Een klein park met mini moestuintjes, direct gelegen achter de hefbrug midden tussen flats en woonwijken. Het is niet groot, niet chique en al helemaal niet netjes. Eigenlijk is het een pop-up park. Jaren stonden op die plek een rijtje bouwvallige oude huizen, die onbewoonbaar en zo verloederd waren dat ook een opknapbeurt zinloos was. Zelfs ik dacht: slopen die handel! Terwijl ik normaal erg van het behoud van oude panden ben – Rotterdam heeft er niet zoveel, vandaar. Een paar jaar geleden ging de sloophamer er in. Wat overbleef was een lege vlakte zonder bestemming.

Een aantal enthousiaste bewoners stelden voor om die vlakte te veranderen in een parkje. Tijdelijk en zonder budget gaf de gemeente toestemming. Inderdaad tijdelijk .. dat vind ik nogal jammer. Wie met regelmaat in Rotterdam komt weet ook dat het stikt van de mooie architectuur en toffe hot spots maar in groen zijn ze niet zo goed. Terwijl groen zo veel voor een stad doet. Omdat het niets mocht kosten is het een beetje een rommeltje. Bij het parkje is dat leuk uitgepakt, het is net alsof je tussen de duinen loopt en in het voorjaar staat het vol met wilde bloemen. Met resultaat lekker veel bijen en vogels in de buurt! Dat moestuincomplex is een ander geval.

Mijn droom moestuin..

Wanneer ik de kans had zouden de tuintjes er uit zien als de tuinen van het Villa Augustus in Dordrecht. De slaplantjes netjes in het gareel, de bonen netjes opgebonden en de tomaten en courgettes mooi op 1 lijn. En met voorkeur zo een leuk buxushaagje er tussen. Wanneer ik de tijd zou hebben, zou ik dat wel fraai vinden om zo een mooie moestuin met strak geplant groen te hebben. Ach en zo een mini kas voor exotische planten .. en als ik toch mag door fantaseren doe er dan ook maar een bloemenweide bij. Van dat alles is echt geen sprake bij de pop-up moestuintjes bij mij in de buurt. Maar ach, een gecoördineerde rommel kan best wel leuk zijn in een stad waar alles al netjes en strak staat. Het heeft natuurlijk een soort van zijn charme en het is een enorme verbetering vergeleken met die lege vlakte.

Groenteschotel inspiratie: “De Jardinière”

Het inspireerde mij in ieder geval tot het maken van een jardinière.. dat is een groenteschotel met in stukken gesneden groenten. Behalve dat ik natuurlijk niet alles in stukken snijd, het is namelijk zoveel mooier wanneer die worteltjes nog heel blijven. Ik heb er zelf ook nog bij verzonnen dat het om groenten uit de moestuin gaat. Het leek me logisch bij het woord “jardinière”. Misschien denk ik helemaal verkeerd! Goed groenten uit de moestuin dus.. of maak er maar uit het seizoen van, want jullie weten: die van moestuin van hierboven heb ik niet (en ook geen kleine variant). Kortom je kunt alle ingrediënten heel fijn gewoon bij de groenteboer of super kopen. Je snapt het al: ik vond het woord jardinière meer dan mooi klinken – mee-eens toch?

Niet moeilijk en genoeg tijd voor een glaasje wijn!

Deze jardinière bestaat uit: verse bospeentjes en erwtjes, een mooie courgette, aardappeltjes met schil en een mini kropje sla. Dat hele boeltje (zonder de erwtjes en het slakropje) leg je op een bakplaat, besprenkel de groentjes (zoals ze dat zo mooi in België zeggen) met wat olijfolie. Dan wacht je 45 minuten, bak ondertussen de kipfilet mooi bruin – creërt een frisse kruidenroom met verse kruiden en crème fraiche. Meng tot slot alles door elkaar: Et voilà jouw jardinière is klaar. Zie je lekker Frans bezig. Ondertussen geniet je zelf op het balkon tussen je zorgvuldig gekweekte collectie kruidenplanten van een fijn glaasje franse witte wijn! Ach terug zijn van vakantie heeft ook zijn voordelen, je hebt weer een oven in de buurt!