Het beloofd weer een regenachtige week te worden volgens de weersvoorspellingen. Het weekend was nog zonovergoten maar ondertussen is de maand maart met echt maartse buien begonnen. En natuurlijk ben ik alweer flink natgeregend (ik zou de buienradar eens wat beter moeten raadplegen)! Dat natregenen doet mij altijd denken aan vroeger, wanneer je op de fiets terug van school naar huis natgeregend was. Niets geruststellender dan wanneer je moeder thuis klaarzat met thee en een koekje! Nou werkte mijn moeder de helft van de week, dus de helft van de week doken mijn zus en ik zelf in de kast met koekjes!
In de weekenden bakte mijn moeder graag taart of cake (eigenlijk vindt ze dat nog steeds heel leuk). Misschien is daar mijn liefde voor bakken wel ontstaan. In ieder geval wel de liefde voor het aflikken van de kloppers van de mixer. Mijn moeder liet er altijd een beetje te veel aan zitten. En wie likt er stiekem niet de beslagkom uit? Wanneer je nog nooit op dat idee bent gekomen zou ik zeggen waag je er eens aan (dit is inderdaad aanzetten tot onverantwoordelijk gedrag).
Ik vind het bakken zelf ook iets geruststellendst hebben. Je kunt even nergens anders aan denken zoals gedoe op het werk, to-do-lijstjes, de planten die water moeten etc.. (vul de lijst verder zelf maar aan met je eigen breinbrekers). Het afwegen van de ingrediënten heeft de volledige aandacht nodig, te veel van het een of van het ander kan je baksel een topper of een flopper maken. Niets is frustrerender dan gebak wat niet uit de oven komt zoals je het wel had verwacht. Daarnaast vind ik het ook heel mooi dat je van eenvoudige ingrediënten als bloem, boter en eieren iets heel lekkers uit de oven kunt toveren.
Waarschijnlijk denkt niet iedereen dat bakken zo’n geruststellende bezigheid is. Ik kan me voorstellen dat de hele onderneming van het afwegen van alle ingrediënten, het kneden van het deeg, het uitrollen (waarbij het bloem overal heen stuift, het deeg blijft plakken aan de deegroller of aan het werkvlak en met geen mogelijkheid goed in de vorm terecht komt) uit zou kunnen monden in een ware frustratie. En dan al die tijd die je er in hebt gestopt en een totale mislukking die je uit de oven haalt! Ik ken mensen die intens verdrietig worden bij het zien van hun mislukte cakejes of taarten. Daar heb ik vreemd genoeg zelden last van. Er was overigens ooit wel een tijd dat niets lukte! (en ik inderdaad heel verdrietig was over al die mislukte baksels). Geen valentijnstaartje of appeltaart kwam goed de oven uit! Uiteindelijk heeft 1 bakboek met perfecte recepten en een digitale weegschaal mij gered!
Het leuke aan gebak is dat je de hele afdeling op je werk in vervoering kunt brengen van een zelf gemaakte appeltaart, cake, koekjes of deze appel perentaart mini’s ! Wanneer iemand de moeite doet om zelf iets te bakken sla ik zelden iets af (terwijl ik absoluut geen probleem heb met nee zeggen tegen koeken uit de supermarkt). Dat beetje extra werk speelt blijkbaar in op ons emotionele brein. Ook zin om het thuisfront of de afdeling op je werk te imponeren? Of jezelf? Tijd om aan de slag te gaan! Maak deze wonderschone appel perentaart mini’s. De waaiertjes maken, kost je wat tijd en een handigheidje. Je kunt ook gerust de plakjes over en op elkaar leggen.
Recept voor prachtige appel perentaart mini's met gemberroom
Ingrediënten
voor de bodempjes
- 250 gram bloem (en extra voor het uitrollen van het deeg)
- 50 gram kristalsuiker
- 125 gram boter (en extra om mee in te vetten)
- 2 eieren
voor de vulling: appel/perenmoes
- 500 gram goudreinetten
- 2 handperen (bijvoorbeeld conference)
- 150 gram kristalsuiker
- sap van 1 sinaasappel
voor de perenwaaiertjes
- 6 kleine peertjes
- 20 gram boter
- 2 eetl suiker
mascarpone gemberroom
- 6 flinke eetl mascarpone
- 4 eetl slagroom
- 2 eetl gembersiroop
- wat gemberpoeder om er overheen te strooien
ook nodig 6 kleine taartvormpjes van ongeveer 8cm met losse bodems
Instructies
- Begin eerst met het deeg meng in de keukenmachine de bloem, suiker en boter. Pulseer tot dat het er uit ziet als grof zand. Dit kan ook met de hand, maar een keukenmachine werkt een stuk sneller. Voeg de eieren toe en pulseer/mix opnieuw tot dat je een samenhangend deeg krijgt. Vorm tot een bal, maak er 6 porties van. Rol deze tot balletjes en druk ze plat zodat je 6 schijven hebt (het helpt straks met uitrollen van het deeg. Wikkel ze in plasticfolie en leg tenminste 30 minuten in de koelkast.
- Verwarm de oven voor op 180 graden en vet de vormpjes in.
- Maak de appel/perenmoes. Schil de appels en peren, verwijder het klokhuis en hak ze grof in stukken. Doe ze samen met 2 dl water in een grote pan met dikke bodem. Laat ze ongeveer 10 minuten koken tot dat het fruit uiteenvalt. Voeg de sinaasappelsap en de suiker toe en kook nog eens 20 minuten tot het vocht ingekookt is en de moes dik geworden is. Je kunt de moes zo laten of nog even met een staafmixer glad pureren (dat heb ik gedaan). Laat staan tot afgekoeld.
- Rol het deeg nu uit. Leg het in een vormpje en druk het deeg voorzichtig tegen de zijkanten. Snijdt ze aan de bovenkant mooi bij. Ik zet ze allemaal op een bakplaat, dan kun je ze er in 1 keer in de oven en in 1 keer uit de oven halen. Bak de bodempjes eerst blind in de oven. Knip hiervoor stukjes bakpapier, die in de vormpjes passen, leg ze op het deeg en vul de vormpjes met bakbonen. Zet ze nu voor 15-20 minuten in de oven. Verwijder de bonen en zet ze nog 5 minuten in de oven. De bodempjes moeten een goudbruine kleur hebben.
- Laat de bodempjes afkoelen, vul ze daarna met de appelmoes.
- Snijdt de peren in smalle plakjes van ongeveer 3mm. Leg ze als een waaier op de appel-perenmoes. Smelt boter in een steelpannetje en vet de plakjes peer hier mee in. Zet de taartjes voor 15 minuten in de oven. Bestrooi tenslotte met wat suiker. Zet de taartjes opnieuw in de oven, ongeveer 3 minuten.
- Ze zijn extra lekker met mascarpone gemberroom. Meng de mascarpone, slagroom en gembersiroop tot een gladde room. Proef of je de gember goed proeft, voeg eventueel naar smaak nog extra toe. Schep op elk taartje een toef. Bestrooi met een klein beetje gemberpoeder.
2 Comments