Prachtige appel perentaart mini’s met gemberroom
-
Post by Marianne Snel
Het beloofd weer een regenachtige week te worden volgens de weersvoorspellingen. Het weekend was nog zonovergoten maar ondertussen is de maand maart met echt maartse buien begonnen. En natuurlijk ben ik alweer flink natgeregend (ik zou de buienradar eens wat beter moeten raadplegen)! Dat natregenen doet mij altijd denken aan vroeger, wanneer je op de fiets terug van school naar huis natgeregend was. Niets geruststellender dan wanneer je moeder thuis klaarzat met thee en een koekje! Nou werkte mijn moeder de helft van de week, dus de helft van de week doken mijn zus en ik zelf in de kast met koekjes!
In de weekenden bakte mijn moeder graag taart of cake (eigenlijk vindt ze dat nog steeds heel leuk). Misschien is daar mijn liefde voor bakken wel ontstaan. In ieder geval wel de liefde voor het aflikken van de kloppers van de mixer. Mijn moeder liet er altijd een beetje te veel aan zitten. En wie likt er stiekem niet de beslagkom uit? Wanneer je nog nooit op dat idee bent gekomen zou ik zeggen waag je er eens aan (dit is inderdaad aanzetten tot onverantwoordelijk gedrag).
Ik vind het bakken zelf ook iets geruststellendst hebben. Je kunt even nergens anders aan denken zoals gedoe op het werk, to-do-lijstjes, de planten die water moeten etc.. (vul de lijst verder zelf maar aan met je eigen breinbrekers). Het afwegen van de ingrediënten heeft de volledige aandacht nodig, te veel van het een of van het ander kan je baksel een topper of een flopper maken. Niets is frustrerender dan gebak wat niet uit de oven komt zoals je het wel had verwacht. Daarnaast vind ik het ook heel mooi dat je van eenvoudige ingrediënten als bloem, boter en eieren iets heel lekkers uit de oven kunt toveren.
Waarschijnlijk denkt niet iedereen dat bakken zo’n geruststellende bezigheid is. Ik kan me voorstellen dat de hele onderneming van het afwegen van alle ingrediënten, het kneden van het deeg, het uitrollen (waarbij het bloem overal heen stuift, het deeg blijft plakken aan de deegroller of aan het werkvlak en met geen mogelijkheid goed in de vorm terecht komt) uit zou kunnen monden in een ware frustratie. En dan al die tijd die je er in hebt gestopt en een totale mislukking die je uit de oven haalt! Ik ken mensen die intens verdrietig worden bij het zien van hun mislukte cakejes of taarten. Daar heb ik vreemd genoeg zelden last van. Er was overigens ooit wel een tijd dat niets lukte! (en ik inderdaad heel verdrietig was over al die mislukte baksels). Geen valentijnstaartje of appeltaart kwam goed de oven uit! Uiteindelijk heeft 1 bakboek met perfecte recepten en een digitale weegschaal mij gered!
Het leuke aan gebak is dat je de hele afdeling op je werk in vervoering kunt brengen van een zelf gemaakte appeltaart, cake, koekjes of deze appel perentaart mini’s ! Wanneer iemand de moeite doet om zelf iets te bakken sla ik zelden iets af (terwijl ik absoluut geen probleem heb met nee zeggen tegen koeken uit de supermarkt). Dat beetje extra werk speelt blijkbaar in op ons emotionele brein. Ook zin om het thuisfront of de afdeling op je werk te imponeren? Of jezelf? Tijd om aan de slag te gaan! Maak deze wonderschone appel perentaart mini’s. De waaiertjes maken, kost je wat tijd en een handigheidje. Je kunt ook gerust de plakjes over en op elkaar leggen.
2 Comments