Frangipanetaart met geroosterde blauwe druiven
-
Post by Marianne Snel
Dit komt dus ook wel eens voor. Of eigenlijk vaker dan ik zou willen. Een maandje geleden maakte ik deze hele lekkere frangipanetaart met geroosterde druiven. Mooi recept: lekker deegje, een lekkere frangipane vulling van amandelmeel, suiker en eieren en daarbij geroosterde druiven als topping. De druiven krijgen, wanneer je ze in de oven roostert, een hele lekkere intense druivensmaak. Niets mis met dit recept.
Op de foto’s van deze frangipanetaart had ik niet veel aan te merken. Je snapt vast dat, wanneer je een een precies en perfectionistisch type bent zoals ik, niet alles door de keuring komt. Sterker ik ben veeleisend. Het moet beter, beter en nog eens beter!
Die foto’s en dit blog, dat is mijn kindje. En af en toe ook een zorgenkindje. Ik kan niet zomaar iets publiceren. Het moet mooi zijn en lekker! Soms zeggen vriendinnen maar het is toch prachtig! Dan nog kan er bij mij een streep door de foto of het recept gaan!
Het recept voor taart was akkoord. Klaar!.. En toen kwam het stukje schrijven. Daar heb ik wat minder talent voor. Ik moet daar echt voor gaan zitten. Vaak heb ik al een een writersblock voordat ik überhaupt de computer aanzet. Dat zit waarschijnlijk tussen mijn oren. Om een lang verhaal kort te maken, de druiventaart is in een mapje op de computer verdwenen.
De foto’s dan. De taart is natuurlijk door mij en mijn vriend verorberd. Zoiets lekkers kun je niet laten staan. Geloof mij maar! Van het mapje op het bureaublad verschoven de foto’s naar mijn mapje blogposts. En ja uhhh.. uit het zicht is…. klopt.. zoiets als uit het hart. Ieder geval totaal vergeten dat het bestond.
Tot vandaag! Na 3 pogingen om een rodekool tarte tatin te fotograferen heb ik het opgegeven. Fijn recept, maar och die foto’s. Een enorm gevalletje van: “deze komen niet door de selectie!” Ik dacht opeens aan die druiventaart. De foto’s had ik zo gevonden. Maar het zweet brak me toen ik opzoek ging naar mijn aantekeningen van het recept. Waar waren die gebleven?
Je moet weten dat wanneer ik een recept maak, dit nauwgezet opschrijf (perfectionist). Er komen maatlepeltjes aan te pas, ik weeg alles keurig af en alle stappen noteer ik nauwkeurig in mijn telefoon. Hier 5 minuten oventijd bij, daar een eitje extra en dan nog even 7 minuten extra onder de grill. Genoteerd.
Behalve het recept van de druiventaart. Het zweet maakte plaats voor een nog wat meer paniekerig gevoel. Want naast dat ik geen leuke blogpost kon schrijven, was ik ook opeens een recept kwijt van een wel heel lekkere taart! Na nerveus gezoek in allerlei schriftjes (waarom heb ik zoveel opschrijfboekjes?) stond ergens in de kanttekening alles genoteerd! (ook de minuten extra, gram suiker etc) Zucht! gelukkig..
Daar gaan we dan! Vandaag dus een overheerlijke blauwe druiven frangipanetaart. Een mooi deeg wat in je mond uitelkaar valt, niet te zoet. Dat zoete komt uit de frangipane. Een soort van spijsachtige vulling die je maakt met amandelmeel, eieren en suiker. Ik koop de amandelmeel bij de natuurwinkel. Maar volgens mij verkopen ze het ook bij de super (kijk dan even in het bio en gezondheidsschap).
Als topping heeft de taart blauwe druiven. Gewoon hele. Het lekkerste is wanneer je pitloze druiven gebruikt. De taart maak je extra mooi door wat kleine trosjes boven op de laag druiven te leggen. Wat ik kan, kan jij natuurlijk ook. Iedereen kan 3 trosjes druiven afknippen en op een taart leggen! Omdat je de bodem blind bakt ben je niet in 30 minuten klaar, maar het gaat vast zondag eindeloos regenen..
5 Comments